زبان ایتالیایی همانند دیگر زبان های رومی ریشه لاتین دارد. بیش از ۸۵ میلیون نفر در جهان به زبان ایتالیایی سخن می گویند. فارغ از اینکه زبان رسمی کشور ایتالیا محسوب می شود، زبان غیررسمی مناطقی همانند سن مارینو، سوئیس، اسلوونی و واتیکان سیتی نیز هست.

ایتالیایی در آرژانتین و ایالت متحده آمریکا نیز یکی از زبان های رایج به شمار می رود. همچنین گفتنی است که در جدول محبوب ترین زبان های غیر انگلیسی، رتبه پنجم را به خود اختصاص داده است.

الفبای ایتالیایی ۲۱ حرف دارد

در الفبای ایتالیایی فقط ۲۱ حرف وجود دارد. حروف انگلیسی همانند جی، کی، دبلیو، اکس و وای در ایتالیایی وجود ندارند. بنابراین، اگر یکی از این حروف را در نوشته های ایتالیایی مشاهده کردید، باید بدانید که از زبان های دیگر همانند انگلیسی یا اسپانیایی به عاریه گرفته شده است.

همه حروف صدادار در یک کلمه وجود دارند!

Soqquadro (سوک‌کوادرو) به معنای «به هم ریختگی» تنها واژه ایتالیایی است که در آن دو حرف q پشت سر هم دارد. استفاده از دو q در این کلمه مجاز است. همچنین، کلمه Aiuole (جمع واژه aiuola – (آیوئالا) به معنای گلزار) کوتاه ترین کلمه ایتالیایی است که هر ۵ حرف صدادار این زبان را در خود دارد.

ارتباط با برق

واحد استاندارد اندازه گیری برق یعنی ولت (به طور دقیق تر باید بگوئیم ولتاژ) در ایتالیا ریشه دارد. «الساندرو ولتا» فردی بود که الکتریسیته را کشف نمود. بنابراین، واحد اندازه گیری برق را به منظور بزرگداشت این مخترع بزرگ، ولت نامیدند.

چرخاننده زبان

به گفته ایتالیایی ها، طولانی ترین کلمه ایتالیایی precipitevolissimevolmente به معنی «به سرعت هر چه تمام تر که می توانی» است که حاوی ۲۶ حرف است. اما به ادعای محققان زبان شناسی، طولانی ترین کلمه ایتالیایی، esofagodermatodigiunoplastica است که به عمل جراحی برداشتن معده و مری اطلاق می شود.

عبارتی که تلفظ آن بسیار دشوار است و می توان از آن به عنوان چرخاننده ی زبان یاد کرد، ‘Trentatré trentini entrarono a Trento tutti e trentatré trotterellando’ است به معنی: «سه فرد تشنه اهل ترنتو وارد شهر شدند، هر سه فرد تشنه کج و معوج راه می رفتند.»

تشابه نوشتاری و تلفظی

برخی از کلمه ها در زبان ایتالیایی شبیه واژه ها در زبان های دیگر نوشته و حتی به همان صورت تلفظ می شوند، اما مفهوم کاملا متفاوتی دارند. به طور مثال، una camera در زبان ایتالیایی به مفهوم «یک اتاق» است. اما camera در زبان انگلیسی به معنی «دوربین» است. این در حالی است که «دوربین» به ایتالیایی می شود: macchina fotografica.

پدر زبان ایتالیایی

درست است که مردم ایتالیا از ابتدا به زبان ایتالیایی سخن می گفته اند اما تا پیش از آمدن «دانته آلیگیری» این زبان استانداردهای لازم را نداشته است. دانته که خالق «کمدی الهی» است را پدر زبان ایتالیایی می دانند. آلیگیری کتاب کمدی الهی که در آن سفر خیالی خود را به دوزخ، برزخ و بهشت تعریف می‌ کند را در سال ۱۳۰۸ آغاز و در سال ۱۳۲۰ یعنی یک سال پیش از مرگش تکمیل کرد. بسیاری از نویسنده ها و شاعران آن دوره، نوشته های خود را به لاتین می نوشتند اما دانته زبان ایتالیایی را برای کتابت اشعار و کتاب هایش برگزید.

زمانی که ایتالیایی به زبان رسمی تبدیل شد، فقط ۲٫۵ درصد از مردم این کشور به این زبان صحبت می کردند

نویسنده های مشهوری همانند دانته و پترارک مسوول گویش توسکانی و تبدیل شدن زبان ایتالیایی به زبان رسمی بوده اند. هنگامی که ایتالیا در سال ۱۸۹۱ میلادی به ملتی متحد تبدیل شد، زبان ایتالیایی را نیز به عنوان زبان مادر این کشور برگزید. این در حالی بود که فقط ۲٫۵ درصد از مردم ایتالیا توان تکلم به این زبان را داشتند.

نخستین متن نوشته شده به زبان ایتالیایی

نخستین متنی که به زبان ایتالیایی نوشته شده است، Placiti Cassinesi است که یک سند قانونی برای اختلافات بر سر زمین های صومعه های جنوب ایتالیا به شمار می رود.

زبان موزیکال

دوستداران موسیقی با واژه های فورته، کریسندو، آلتو، سوپرانو و تمپو آشنایی دارند. این کلمه های ایتالیایی به استانداردهای موسیقی در سراسر جهان تبدیل شده اند.

پنجمین زبان محبوب دنیا برای یادگیری است

پس از زبان های (به ترتیب) انگلیسی، اسپانیایی، فرانسوی و آلمانی، زبان ایتالیایی پنجمین زبان محبوب مردم جهان برای یادگیری است. در کشور آمریکا نیز رتبه چهارم را دارد.

منبع: rooziato.com

در این مطلب از مجله قرمز، به بررسی زبان مردمان کشور هند می‌پردازیم. جالب است بدانید که بر خلاف تصور ما از هند، همه‌ی مردم این کشور به زبان هندی صحبت نمی کنند. ۲۲ زبان مختلف در کشور هند صحبت می‌شود که در استان های مختلف با یکدیگر متفاوت است. انگلیسی نیز به عنوان زبان دوم مردمان هند محسوب می‌شود. در انتهای این مطلب نیز مختصری در مورد زبان بدن مردم هندوستان حرف می‌زنیم. با ما همراه باشید تا در مورد زبان هندی‌ها بیشتر بدانید.

زبان مردم کشور هند
۲۲ زبان مختلف در سراسر کشور هند صحبت می‌شود: آسامی، بنگالی، بیدو، دوگری، گجراتی، هندی، کان نادا، کشمیری، کنکنی، ماتلی، مالایالام، منیپوری، مراتی، نپالی، اودیا، پنجابی، سانسکریت، سانتالی، سندی، تامیل، تلگو و اردو. از میان این زبان‌ها، زبان هندی به عنوان زبان رسمی مردمان هند از طرف دولت انتخاب شده است. بنابراین، زبان هندی، زبان همه‌ی مردم کشور هند نیست و تنها می‌توان گفت زبان رسمی این کشور است. در حقیقت کشور هندوستان یک کشور چند-زبانی به شمار می‌رود. زبان انگلیسی نیز بعد از زبان هندی به عنوان زبان فرعی محسوب می‌شود و رواج دارد.

البته هزاران زبان دیگر نیز در این کشور وجود دارد. برای مثال، می‌توان به تولو اشاره کرد که در برخی مکان‌های هند رواج دارد. طبق یک قانون سرانگشتی می‌توان گفت که هر ایالت یا استان در این کشور، زبان مربوط به خود را دارد و با زبان مردم استان های کناری، متفاوت است.

هندی، زبان حدود ۴۰% از مردمان این کشور است و به خصوص در شمال کشور هند و اطراف دهلی (پایتخت هندوستان) زبان محلی مردمان می‌باشد. بسیاری از مردم از نقاط دیگر هند که زبان محلیشان هندی نیست نیز به زبان هندی به عنوان زبان دوم، مسلط هستند. اما اکثریت افرادی که در استان های جنوبی و استان های شمال شرقی ساکنند، زبان هندی بلد نیستند و نمی‌فهمند.

22 زبان مختلف در سراسر کشور هند صحبت می‌شود

تغییر دادن زبان از زبان محلی به زبان انگلیسی در حین صحبت کردن، آگهی‌های تلویزیونی، فیلم‌ها، پیام دادن به همدیگر و رادیو، امری رایج به خصوص در بین جوانان در کشور هند می‌باشد. البته میزان روان صحبت کردن زبان انگلیسی، بستگی به سن، میزان تحصیلات و شغل و محل زندگی دارد. در همه‌ی مدارس هندوستان، یادگیری زبان انگلیسی اجباری است. در شهرهای بزرگ و توریستی، ادارات دولتی، مراکز پلیس، به طور گسترده‌ای انگلیسی صحبت می‌شود. در کل می‌توان گفت که زبان انگلیسی، زبان دوم مردم هند است. سالیان درازی است که انگلیسی صحبت کردن در هندوستان رواج دارد. لهجه‌ی اغلب مردم هند در زبان انگلیسی، مشابه بریتانیایی‌هاست. جالب است بدانید که بیشترِ علامت‌هایی که در کشور هند دیده می‌شود، به دو زبان محلی و انگلیسی نوشته شده‌اند و برخی از آن‌ها حتی به سه زبان نوشته شده اند (زبان محلی، زبان هندی و زبان انگلیسی).

اگر قصد سفر به هند را دارید، خوب است مطالعه‌ای در مورد زبان در هر منطقه یا ایالت هند داشته باشید و اگر هم می‌خواهید برای ارتباط با مردمان آنجا از زبان انگلیسی بهره بگیرید، چند کلمه‌ای از زبان محلی ساکنان آن منطقه را نیز در بین سخنان خود استفاده کنید؛ زیرا مردمان هر منطقه نسبت به فرهنگ و زبان خود حس افتخار دارند و خوشحال می‌شوند که یک فرد غریبه، سعی در فراگیری زبان آن‌ها داشته باشد.

هندوستان یک کشور چند-زبانی به شمار می‌رود.

بسیاری از مردم کشور هند، از کلمه‌ی لطفاً در انگلیسی صحبت کردن خود استفاده نمی‌کنند (شبیه اسکاندیناوی ها). مثلاً می‌گویند: come here! (بیا اینجا!). این موضوع از نظر فرهنگ غربی بی‌ادبانه محسوب می‌شود اما هندی‌ها قصد بی ادبانه صحبت کردن با شما را ندارند و فقط از کلمه‌ی لطفاً در اغلب مکالمات خود استفاده نمی‌کنند. این بدان معنا نیست که بخواهند با شما بی ادبانه برخورد کنند.

شبکه‌های تلویزیونی هندی، برنامه های زیادی را به زبان انگلیسی بریتانیایی و یا انگلیسی آمریکایی پخش می‌کنند که تعداد این شبکه‌های انگلیسی زبان، از تعداد شبکه‌های هندوستان به زبان هندی نیز بیشتر می‌باشد. فیلم‌های زبان اصلی انگلیسی به طور زیاد در این کشور بر روی پرده‌ی سینما نشان داده می‌شود و زیرنویسی به زبان محلی هر استان نیز دارد.

لازم است اشاره کرد که هندوستان، مناطق بسیار کوچکی نیز دارد که مردم آنجا به زبان پرتغالی و یا فرانسوی صحبت می‌کنند و البته از نظر تعداد، بسیار اندکند.

هندی، زبان حدود 40% از مردمان این کشور است

زبان بدن مردمان هندی
زبان بدن در این کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. ممکن است شما به عنوان یک فرد خارجی، از دیدن اشارات آن‌ها کمی دچار سردرگمی شوید. جالب است بدانید که هندی ها، برای کلمات بله، خیر و باشه، از زبان بدن مختلفی استفاده می‌کنند. اگر آن‌ها سرشان را به بالا و پایین حرکت دهند، منظورشان “بله” است و موافق هستند و تایید می‌کنند. همان طور که در بسیاری از نقاط جهان نیز این موضوع صادق است. اگر سر خود را به طرفین ببرند (از چپ به راست و به چپ)، منظورشان “نه” است و می‌خواهند عدم موافقت خود را ابراز کنند. اگر سر خود را به صورت کج تکان دهند و به سمت چپ و راست و عقب ببرند (مانند یک حالت ۸ انگلیسی) منظورشان این است که متوجه منظور شما شده اند. البته تفاوت هایی هم در قسمت های شمال هند با جنوب آن در به کار بردن این نشانه های بدنی وجود دارد. بهتر است از خود مردمان هر منطقه در این باره سوال کنید.

منبع: redmag.ir

زبان انگلیسی (English language) یک زبان با ریشه غرب آلمانی است که برای اولین در اوایل قرون وسطا در انگلستان مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر یکی از زبان های رایج جهان است. زبان انگلیسی تنها زبان رسمی یا یکی از زبان های رسمی حدود 60 کشور مستقل است. این زبان به صورت وسیع در کشورهای انگلستان، ایالات متحده، کانادا، استرالیا، ایرلند و نیوزیلند صحبت می شود. زبان انگلیسی بعد از چینی ماندارین و اسپانیایی سومین زبان مادری رایج جهان است. امروزه زبان انگلیسی به صورت گسترده ای در سراسر جهان به عنوان زبان دوم آموزش داده می شود. زبان انگلیسی همچنین زبان رسمی سازمان ملل و اتحادیه اروپا نیز هست.

زبان انگلیسی در طول یک بازه 1400 ساله ساخته و گسترش داده شده است. شکل های اولیه زبان انگلیسی توسط مهاجران انگولا ساکسون در حدود قرن پنجم میلادی به جزیره انگلستان آورده شد، به این شکل از زبان انگلیسی زبان انگلیسی کهن گفته می شود. انگلیسی میانه در حدود قرن 11 میلادی و با فتح انگستان به دست نرمن ها شکل گرفت. شکل امروزی زبان انگلیسی پس از قرن 15 میلادی و با اختراع ماشین چاپ شکل گرفت. به واسطه قدرت سیاسی و نظامی بالای امپراطوری بریتانیا زبان انگلیسی بین قرن ها 17 تا 20 در جهان گسترده شد. در حال حاضر در هر دو شکل مکتوب و دیجیتال زبان انگلیسی با فاصله ای زیاد بالاترین تعداد انتشار اسناد علمی و فنی در جهان را داراست.

انگلیسی مدرن صرف فعل ندارد و بیشتر به واسطه استفاده از فعل های کمکی و تغییر ساختار جمله عبارات و معانی پیچیده را می رساند. گذشته از اختلافات کوچک در تلفظ، نکات کوچک گرامری و انتخاب واژه های تا حدی متفاوت زبان انگلیسی در مناطق مختلف جهان به یک شکل صحبت می شود و انگلیسی زبان های جهان به سادگی میتوانند از طریق این زبان با هم ارتباط برقرار کنند.

منبع: englishinfo.ir

۱- از قدیمی‌ترین زبان‌های رایج

فارسی یکی از قدیمی ترین زبان‌ها است که تا کنون به آن پرداخته شده و مورد استفاده قرار گرفته است. این به همین دلیل است که از ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ سال پیش مردم ایران می توانند راحت‌تر ازانگلیسی زبانان که شکسپیر می‌خوانند شعر بخوانند. این زبان از هزار سال پیش به خوبی حفظ شده است، حتی امروز نیز ایرانیان می‌توانند شعر رومی را بخوانند و آن را درک کنند.

۲- کمی شبیه به فرانسه
رابطه تاریخی طولانی مدتی میان ایران و فرانسه وجود داشته است. همچنین فرانسه سال‌ها زبان دوم ایرانی بوده است. اگر نگاه کنید، برخی شباهت‌ها میان این و زبان خواهید یافت. به عنوان مثال، تشکر در فارسی را می‌توان با کمک کلمه مرسی همانند کلمه Merci در فرانسه بیان کرد. تفاوت آنچنانی بین این دوکلمه وجود ندارد فقط در تلفظ با هم اختلاف دارند.

این مقاله را از دست ندهید: ۱۰ کشوری که حمله نظامی به آنها غیر ممکن است
۳- درک آسان
فارسی به عنوان یک زبان بسیار سخت در نظر گرفته نمی‌شود. فارسی گرامری نسبتا ساده دارد. هیچ حرف تعریف و جنسیت در کلمه در این زبان وجود ندارد. با این حال، اینکه جنسیت در کلمه وجود ندارد، می‌تواند کمی گیج کننده باشد. به این معنی که هیچ تمیزی برای کلمه او وجود ندارد و نمی‌توان حدس زد که مخاطب او زن است یا مرد. اما با این حال، دستور کلمه واقعا برای کسی که به این زبان سخن می‌گوید عادی است. در حین صحبت نیازی به استفاده از ضمایر نیست، ضمایر وابسته به فعل موضوع و مقصود حرف را بیان می‌کنند.

۴- سرزمین زبان فارسی
حقایقی جالب درباره زبان فارسی

همانطور که می دانید زبان رسمی ایران فارسی است. زبان فارسی از نام قبلی ایران که Persia بوده است وام گرفته شده است. ایران تا سال ۱۹۳۵ با نام Persia شناخته می‌شده است. اما دولت آن زمان دستور تغییر نام آن به ایران را دادند زیرا ایران در زبان فارسی به معنی نام کشور است.

۵- گونه‌های دیگر زبان پارسی: فارسی و دری
فارسی و دری هر دو گونه‌های مختلف از زبان پارسی هستند. فارسی نامی است که به زبان فارسی در ایران داده شده است. دری نامی است که به زبان فارسی در افغانستان داده شده است. فارسى و درى با وجود تفاوت در تلفظ و دستور زبان، متقابلا قابل فهم هستند. بنابراین، فارسی به راحتی توسط یک سخنران دری و برعکس درک می‌شود، که این موضوع هم در مکامله و هم در نوشتن یکسان است.

۶- شعر فارسی
شعر نقش مهمی در زندگی ایرانی‌ها دارد و ایرانیان نقل قول‌های معروف و گفته‌های شاعران بزرگ خود را در زندگی روزمره می‌خوانند. به عنوان مثال، اگر شما در حال انجام یک معامله تجاری هستید، یا با اعضای خانواده صحبت می‌کنید و یا حتی در تلاش برای نشان دادن یک مثال به نوجوانی هستید، اغلب قدرت شعر می‌تواند حلال مشکل شود. از شاعران مشهور ایرانی می‌توان به رومی و سعدی اشاره کرد.

۷- شعری که در سردر تالار اصلی سازمان ملل نوشته شده است
حقایقی جالب درباره زبان فارسی

رییس جمهور سابق آمریکا اوباما در ۲۰ مارس ۲۰۰۹ در یک پیام ویدئویی به مردم ایران به مناسبت سال نو و آمدن بهار یکی از شعرهای شاعر قدیمی ایران را خواند. این شعر حتی در سردر تالار اصلی سازمان ملل نیز نوشته شده است.

منبع: vinok.ir

بیش از ۱۲۵ میلیون نفر در جهان به زبان ژاپنی صحبت می کنند که این موضوع زبان ژاپنی را به نهمین زبان پرکاربرد دنیا تبدیل کرده است. زبان ژاپنی به عنوان یکی از پیچیده ترین زبان های دنیا شناخته می شود. بنابراین اگر می خواهید زبان ژاپنی یاد بگیرید باید تلاش مضاعفی داشته باشید. اما قبل از آن باید ۱۰ واقعیت جالب را در مورد این زبان آسیایی بدانید.

۱- به طور گسترده در اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد
ژاپن یکی از بالاترین نرخ های باسوادی را در میان کشورهای دنیا دارد و بیش از ۱۰ درصد از کاربران اینترنت ژاپنی هستند. زبان ژاپنی در دنیای اینترنت بعد از زبان های انگلیسی، روسی و آلمانی بیشترین استفاده را دارد.

۲- انتخاب اول مهاجران ژاپنی در سایر کشورها برای صحبت کردن است
ژاپنی ها هیچ گاه بعد از سکونت در یک کشور دیگر زبان و فرهنگ خود را فراموش نمی کنند. مهاجران ژاپنی بسیاری در ایالات متحده، برزیل، فرانسه، انگلستان، آلمان و دیگر کشورها ساکن هستند که اغلب در میان خود به زبان ژاپنی صحبت می کنند.

۳- یادگیری این زبان بسیار سخت است

سمبل های زبان ژاپنی

اگر چه زبان ژاپنی یکی از پیچیده ترین زبان های دنیا به شمار می آید اما یک سری ویژگی های خاص نیز دارد که یادگیری آن را ممکن می سازد. برای مثال در زبان ژاپنی برخلاف زبان های فرانسوی و اسپانیایی علائمی برای تفکیک کردن جنسیت و همچنین حالت مفرد و جمع وجود ندارد. علاوه بر این زبان ژاپنی دارای افعال پیوسته نیست و هیچ حرف اضافه ای در آن به کار نمی رود. از همه مهم تر این که با داشتن تنها ۴۸ صدا که از ۵ حرف صدادار و ۱۱ حرف بیصدا تشکیل شده است تلفظ کردن حرف ها در این زبان کار بسیار دشواری نیست.

منبع: rooziato.com